Bu hafta sizlere Ters Etki Kanunu’ndan bahsedeceğim.
“Esaslarını anlamadan bir şeyi yapmak için çok çalışırsan, sonuç tam tersi olur.”
Osho kitaplarından birinde bu kanunu şöyle açıklıyor;
Bu bisiklete binmeyi öğrenmeye çalıştığındaki gibi bir şeydir. Sakin bir yoldasın; trafik yok, sabahın erken bir saati ve sen yolun kenarında duran kırmızı bir kilometre taşı görüyorsun. 18 metre genişliğinde bir yol ve küçücük bir kilometre taşı. Ve sen korkarsın: Kilometre taşına doğru gidip çarpabilirsin. Artık 18 metre genişliğindeki yolu unutursun. Aslında gözlerin bağlı olarak gidecek olsan kilometre taşıyla karşılaşıp ona çarpma şansın pek olmazdı ama gözlerin açıkken şimdi tüm yol unutuldu: Odaklanmış oldun. Hepsinden önce, kırmızılık epey odaklanılacak bir şey. Ve senin ödün kopuyor! Ondan kaçınmak istiyorsun. Bir bisikletin üzerinde olduğunu unutmuş durumdasın, her şeyi unuttun. Artık senin için tek sorun bu taştan nasıl kaçınacağın; aksi taktirde kendine zarar verebilir, onunla çarpışabilirsin.
Artık çarpışma kesinkes kaçınılmazdır; taşa çarpman önlenemez. Ve sonra da çok şaşıracaksın: " Ona çarpmamak için çok çabaladım." Aslında çok çabalaman yüzünden taşa çarptın. Ona yaklaştıkça, ondan kaçınmak için daha çok çalışırsın; ancak ondan kaçınmak için ne kadar çok çalışırsan ona daha çok odaklanırsın. Hipnotik bir güç haline gelir, seni hipnotize eder. Mıknatıs gibi olur.
Bu, hayattaki çok temel bir kanundur. Pek çok insan, pek çok şeyden kaçınmaya çalışır ve aynı şeylerin içine düşerler. Herhangi bir şeyden çok büyük bir çabayla uzak durmaya çalış ve aynı çukura düşmen kaçınılmaz hale gelsin.
Kaçınamazsın; kaçınmanın yolu bu değildir. Gevşe. Çok çabalama çünkü çok çabalayarak değil, rahatlayarak farkında olabilirsin. Serinkanlı, dingin, sessiz ol.
Her türlü düşünceyle, korkuyla; ölüm, iflas etmek, doların yükselmesi, her türlü korkuyla olan özdeşleşmen var orada. Bunlardır senin gerginliklerin ve bunlar senin bedenini de etkiliyor.
Bedenin de gerginleşiyor çünkü beden ve zihin iki ayrı varlık değildir. Zihin beden tek bir sistemdir, o yüzden zihin gergin hale gelirse beden de gerginleşir.
Farkındalıkla başlayabilirsin; o zaman farkındalık seni zihninden ve zihinle olan özdeşleşmelerinden uzaklara götürür. Doğal olarak bedenin gevşemeye başlar. Artık bağımlı değilsin. Ve gerginlikler farkındalığın ışığında var olamazlar.
Diğer uçtan da başlayabilirsin. Sadece gevşe, bırak tüm gerginlikler gitsin... ve gevşedikçe içinde belli bir farkındalığın yükseldiğine şaşıracaksın. Onlar ayrılamazlar. Ama farkındalıkla başlamak daha kolaydır; gevşemeyle başlamaksa biraz zordur çünkü gevşeme çabası dahi gerginlik yaratır.
