Karaman Bey’in kalbine yolculuk
Büğlü Baba Sultan ve Büyülü Şifalı Çamur
Karaman ili, Sarıveliler ilçesi, Göktepe (Fariske) Kasabası’nda mezarlık içerisinde bulunan türbe yakınındaki bir bölgede sürekli kaynayan, yağlı termal çamurun (Peliod) çeşitli hastalıklara iyi geldiği tahliller sonucunda ortaya çıkmıştır. Türkmen Erenlerinden Büğlü Baba’nın da bu çamurdan şifa bulduğu bilinmektedir. Bu çamur Büğlü Baba Türbesi’nin 10 metre yakınında kendi kendine kaynamaktadır. Çamur ele alındığında yağlı bir şeyi tutuyormuş hissi verir. Çamurun içinde Magnezyum-Mg, Sodyum-Na, Kalsiyum-Ca, Kükürt-S ve Potasyum-K gibi minerallerce zengin organik maddeler bulunmaktadır. Çamurun mantar, egzama, sedef, frengi, tuzlu balgam gibi birçok hastalığa iyi geldiği tespit edilmiştir. Evliya Çelebi ‘’SEYAHATNAME’’ adlı eserinde; “Bu şifalı çamur gözesi yanında türbesi bulunan Büğlü Baba, Karamanoğlu sultanlarındandır. Bu bey şimdiki yattığı yerde avlanırken Hz. Hızır ile karşılaşmış, bundan sonra tacını-tahtını terk ederek, 70 sene burada ibadet etmiş ve buraya defnedilmiştir. Şimdiki kabri büyük bir ziyaret yeridir. Mezarının yakınında, yerden yağlı bir çamur kaynayıp çıkar. Bu çamur frengi hastalığına, tuzlu balgama ve pek çok cilt hastalığına sürülürse, o hastalıklar iyi olmaktadır…”
Kanser, sedef, mantar, egzama, frengi, tüm cilt hastalıkları ve güzelleşmek için, çokça para harcayarak, çok uzaklara-Küba’ya gitmek yerine; Göktepe’deki Şifalı Çamur’u adres gösteren uzmanlar, buranın yol ve konaklama sorununun en kısa zamanda giderilmesi için, devletten ve özel yatırımcılardan destek bekliyor… Ayrıca, Büğlü Baba Türbesi’nin de aslına ve öz inanç kültürüne uygun olarak, yeniden restore edilmesi gerekmektedir…
Mutlular mutlu mu?
Mersin iline bağlı Mut ilçesi, Toros Dağları eteklerinde Göksu Nehri kıyısında yer almaktadır. Mut ilçesinde çok sayıda tarihi miras bulunmaktadır. İlçede ve köylerinde bulunan çok sayıda gezilecek ve görülecek yer bulunmaktadır. Özellikle bahar ve güz aylarında konar-göçer Sarıkeçili Türkmen Yörüklerin göç yolu mola yerleri ve otağları görülmeye değer… Hayatı keşfeden meraklı gezginler ve maceracı fotoğraf tutkunları için, inanılmaz görsel manzaraların yakalandığı bir andır, bu yaşamsal ve doğal kareler… Elbette Mut gezisi denizce, mutlaka görülmesi gerekli yerlerin başında; Karamanoğlu Mehmet Bey’in dedesi Nure Sofi’nin, Mut’a 55 km uzaklıkta bulunan Değirmenlik Köyü yakınındaki, asırlık ardıç ağaçları gölgesinde, yıkılmak üzere olan türbesi bulunmaktadır….
Nure Sofi Türbesi
“Anadolu Aydınlanması ve Büyük Karamanoğlu Bey'i Nure Sofi'nin kalbine yolculuk” ana başlığını taşıyan kültür gezimizin en belirgin yanı; Ermenek, Göktepe ve Güneyyurt’tan sonra gittiğiz, Mersin’in şirin ve bereketli ilçesi Mut’a bağlı Yalnızcabağ, Değirmenlik’te bulunan Nure Sofi Türbesi ziyareti ayağı idi.
Öz kültürümüzün ve Anadolu Medeniyeti’nin yaşayan zengin mirasına yaptığımız bu gezi; çok güzel, çok özel, verimli ve üretken geçti… Belki de bu gezi, kendi kültürümüze ve özümüze yaptığımız içsel bir yolculuktu… Gittiğim yerlede sunumlar yapan araştırmacı Kemal Soyer’in alternatif tezleri çok verimliydi… Öte yandan; Karamanoğlu soy ağacından gelen ve yaşayan, köklerinin izini süren, gördüğü bir rüya sonucu Balkusan’daki atalarının kabrini ziyarete eden Bülent Karamanoğlu’nun duygusal anlarına tanık olduk. Bu çok özel, özgün ve anlamlı idi…
Bize desteklerini esirgemeyen Mut Kaymakamı Muammer Köken, Mut Belediye Başkanı Volkan Şener, Çıtlık Dergisi ve Mersin Tahtacılar Derneği yöneticileri; Celal Necati Üçyıldız, Nihat Mustul, Mehmet Çiftioğlu ve tüm katılımcıları kutluyorum. Dönemin en önemli mimari, kültür, sanat ve ticari hayatta ciddi bir zenginlik yaratmışlardır. Toros yaylalarında özgürce yaşayan yılkı atları, keçi eti, keçi sütü ürünleri, Karaman koyunu, kadifesi, halısı, kumaşları, saray, han, camii ve kaleleri meşhurdur. Mamuriye Kalesi görülmeye değer. Göçebe dönemlerinde bile kesintisiz idari yapı, maliye, ordu ve devlet gelenekine uygun olarak, toprak yönetiminde ve sosyal yapıda kadınlara da pay verilir idi. Askeri ve devleti yöneten oymaklar, birbirinden ayrı tutulurdu…
Devamı yarın…
