Ameliyathane’den naklen yayın
Geceyi huzursuz geçirdim. Karşı yataktaki Ahmet amca ameliyat masasından döndü. Kalp hastası olduğu anlaşılınca, ameliyattan vazgeçmiş doktorlar…
Bunu da anlamış değilim… Ameliyat öncesi gerekli tetkikler yapılmamış mıydı? Ahmet amca on dört gündür yatmakta olduğunu söylemişti bana…
Bir alet getirip bağladılar 84 yaşındaki Ahmet amcanın çeşitli yerlerinden. Aletten çıkan bib bib sesleri sinir bozucu, uyumak değil dalmanın mümkünü yok… Uykusuz gözler de sabah da olmuyor rüya da… Zaten sonda birkaç kez tıkandı. Nöbetçi doktor üç kez müdahale etti sağ olsun…
Öğlene doğru Ahmet Amcayı kalp ile ilgili sorunlarını tedavi ettirmesi için taburcu ettiler. Yarın kurban bayramı arifesi… Herkesi taburcu edecekler anlaşılan Bayramı rahat geçirmek için…
***
İkinci ameliyat birinciyi aratıyor doğrusu… Üç gün içinde ağrılarım yok denecek kadar azalmıştı. O zaman da sonda vardı içimde ve rahatça oturup kalkabiliyordum… Ama bu kez çok farklı oldu benim için… Taburcu olduktan sonra yataktan çıkamaz oldum. Zaman, zaman mesaneye doğru vuran ağrılar nedeniyle kıvranmaktayım. Hemi de gözlerimden yaş gelmekte. Oysa ağrı eşiğimin yüksek olduğunu söylemekte doktorlar. Sondanın kenarlarından dışarıya idrar akıyor. Ve ben çıldıra yazıyorum ıstıraptan. Ünal abi arayınca anlattım durumu. Paşabahçe hastanesinde yetiştirdiği pansumancı Hüseyin’i gönderdi sağ olsun.
***
YA ANNELİK ÖZLEMİ ÇEKERSEM?
Mesanemi birkaç kez serumla yıkadı Hüseyin. Sondanın balonunu şişiren sıvıyı bir hayli azalttı. Şimdi daha rahat hissetmekteydim kendimi. Mesanenin nasıl yıkanacağını eşime bir güzel anlatıp gitti. Ancak bir saat sonra kadar aynı şeyleri yeninden yaşamaya başladım. Her ihtimale karşı oğlum Halil gerekli malzemeleri alıp geldi eczaneden. Ama eşim bir türlü cesaret edip aynı işlemleri yapamadı.
Bu arada menapoz’a da girdim galiba. Aldığım hormon ilaçlarından olsa gerek… Zaman zaman ateş basıyor. Üzerimde ne varsa çıkartıyorum. Bu kez de üşüyorum. Yeniden giyinip örtünüyorum. Kadınların şikâyet ettiği kadar varmış doğrusu…
İnşallah başka şeyler oluşmaz ileride… Mesela, “Bebek isterim, daha yaşım 70 neyim eksik. Ben de anne olmanın mutluluğuna ermek istiyorum” diye oturup ağlarmışım… Haydi hayırlısı…
Geçen gün ortanca kardeşim Nedret aradı. Ona anlattım.
_ Ağbi yakında etek giymeye başlayacaksın, demez mi!
_Oğlum bize eteği, hastanede ameliyattan çıkar çıkmaz giydirdiler. Bu bir şey değil. Benim korkum şu: eskiden hatunların peşinden koşturuyorduk. İster misin şimdi de erkek peşinde koşalım?
Sustu cevap veremedi kerata… Hadi bana eyvallah deyip kapadı telefonu…
GELECEK YAZI: ÇIRAKLIĞI ATLATTIK ÇOK ŞÜKÜR
