İçimizdeki Şaman “Sevgi Ağacı”

Eğer içimizdeki “ben” ile barışıksak, içsel dünyamızdaki feneri ateşleyip, içimizin aydınlanmasını sağlayabiliriz. Sonra da, çevremize pozitif ışıklar saçarak, tüm evreni sevgi ve barış aydınlığına-hoşgörüye çağırabiliriz. İçsel sevi enerjimizle kötülükleri ve hastalıkları yok edebiliriz.

İçimizdeki Şaman, sevgi ve barış ağacıdır. Bu ağacı yeşertmek, korumak ve yaşatmak için önce kendimizi, sonra da tüm insanları ve doğayı sevmek güzelliğini ve onurunu yaşarız. Kendi yarattığımız “Düşistan”ın sonsuz ve zamansız evreninde sevgimizi sebil eyleriz. İşte o zaman, “gerçek” yaşamın farkına varırız. Herşeyi, ama herşeyi sevebiliriz. Düşmanımızı bile sevme gereksinimi duyarız. Sonsuz sevgi enerjimiz karşısında, düşmanımız erir ve biter. Ağlayarak “titrer ve kendine gelir.” Sevgi Ağacı’nın çiçekleri gibi, meyveye durur. Cennet meyvesine... Doğa felaketleri karşısında dayanışan ve paylaşan örnek davranışlar sergileriz. Açlık, savaş ve terör yok olur... Özgürlüğü ve barışı iliklerimize dek hissederiz... Gerçek mutluluk bu değil mi?

Şamanizmin esin kaynağı Animizm’dir. Ve anaerkil bir özellik gösterir. Kadın Şamanların öncülük ettiği sevgi temelinde, folklorik ve mitolojik bir inanç ve yaşam felsefesidir. Kökleri, 15 bin yıl önceye dayanan ve pek çok “kitaplı-kitapsız” dinin esin kaynağı olan Şamanizm; günümüzde Sibirya (Lamaist-Ortadoks), Orta ve Güney Asya (Budizm, Hinduizm, Totem ve Konfiçyus), Hazar Gölü çevresi (Zazalar-Ateşperestler-Zerdüştler-Horasan Türkmen Göçerleri-Şiiler), Kafkasya (Terekeme-Şii-Sunni-Ortadoks), Anadolu (Yörükler-Tahtacılar-Bektaşi, Mevlevi-Sunni- Hanifi), Balkanlarda-Makedonya’da (Radoviç Bölgesi Türkmen Yörükleri), Bulgaristan’da (Silistre-Hoca Nasrettin Köyü Bektaşileri) ve Romanya’da (Tulcea ve Maçin Türkmenleri), Moldovya (Ortadoks Şaman Türkler), Afrika (Omdurman-Abdulkadir Ceylani-Maliki-San Buşman-Berberi-Tuareg), Umman (Cemali), Ortadoğu (Şii-Sunni, Dürzi-Alevi-Türkmen), Alaska, Kuzeybatı Amerika ve Meksika (Kızılderili) gibi topraklarda hala izleri görülen ve kaybolmakta olan “etnik” kültür-inanç olarak yaşamaya direniyor.

İslamiyet öncesi Türklerin inanç ve yaşam biçimi olan Şamanizm, beş kıtada ve beş niteliği ile tüm insanlığın yönelmesi gerekli “kutsallık” taşıyor. Günümüz dünyasında her şeyin “madde” ile tanımlandığını düşündüğümüzde, Şamanizm daha bir önem kazanıyor... Sonuç olarak Şamanizm; bir din değil, sevgi temelinde yaşam biçimidir...

Güney Sibirya’nın Şambala, Belovodya, Yuva, Hakasya, Altay ve Beluka bölgesinde (Rusların baskısıyla bunların bir kısmı Lamaizm’i benimsedi), akıl hastalarının tedavisi için rehabilitasyon merkezi gibi görev yapan Şaman köyü Beluka’da yaşayan Orta Asya Türklerinin Kutsal Şamanı Umay’ın söylediği beş nitelik, tüm bu saydıklarımı özetliyor: “DOĞRULUK, GÜZELLİK, SAĞLIK, MUTLULUK VE AYDINLIK.”

Devamı yarın…