Sevgili yolcu;
Bugünkü yolculuğumuzda çevre bilinci, çevre kirliliği kısacası insan krizinden bahsetmek istiyorum sana.
Çocuk doğar, emekler, yürür, konuşur, büyür. İlk eğitim, ilk farkındalık ailede başlar ve okul eğitim öğretim ile yaşam boyu sürer.
Çocuklar bir aynadır. Etrafında neyi görürse dünyaya onu yansıtır.
Aslında çocuklarımıza “dur, yapma, koşma , böyle yap, et” gibi tarif ederek ,anlatarak, yöneterek değil… yaparak, yaşayarak, hissederek öğrenmelerinde rehberlik yapabilmek en etkili öğrenme sürecidir.
Şöyle bir bakarsak en büyük öğrenme kaynağımız çocukların ta kendisi.
“Yere çöp atma”, “çevreyi temiz tut” çok sık karşılaştığımız cümleler değil mi?
Çevre bilinci ailede başlar demiştim. Biz koruya, ormanlık alana yakın oturuyoruz. Ve kızım her gün toprakla, meşe palamutlarıyla, ağaçlarla , taşlarla oynuyor.
Öğretmek istediklerimi teoride, sözde kalmaması için kızımla etkinlikler yapıyoruz.
Mesela bu hafta sonu taktık eldivenleri ve maskelerimizi aldık çöp poşetlerimizi koruda ,doğal ormanlık alanda çöp topladık. Kağıtlar, naylonlar, pet şişeler , ambalajlı gıdalar ve sigara izmaritleri… çok acı… şu an yazarken bile üzülüyor ve gözlerimden yaş akıyor. Ki sigara izmaritlerini kızıma elletmedim. Kendisi biliyor onlara dokunmaması gerektiğini. Her gün koruda oynamadan önce izmarit ve çam parçası temizliği yapıyoruz. O nedenle farkında kendisine zarar vereceğinin.
Peki tüm bu saydıklarım doğal yaşamdan ormana, toprağa verdiği zarar ne olacak! Kim verecek bunun hesabını?
Eleştiriyoruz.. üzerimize düşeni tam olarak yapıyor muyuz? Herkes kendi payına düşeni yapıyor mu?
Mesela hepimiz yangınlar çok üzüldük.
İçtiği sigaranın izmariti , kahvenin çayın bardağını, yaptığı pikniğin ,yediği yemeğin paketini, pet ve ya cam şişeleri tabiata bırakan insanlar kalmamalı daha fazla üzülmemek için.
Kendi payımıza düşen yapalım. Elimizde kalan doğal varlıkları koruyalım. Onlar bizim geleceğimiz çocuklarımızın mirası.
Başka çıkar yolu yok… çocuklarımıza canlı cansız tüm varlıklara sevgi ve saygı duymayı öğretmek en temel insanlık görevlerimizdendir.
Doğayı tanımak ,bize sunduklarını belli bir düzen içinde görmek ne kadar güzel değil mi?
“Doğa ana” topraktır. Elleri hep üzerimizdedir. Onun orada olduğunu bilir ve hissederiz.
Sevgili yolcu,
Farkında ol, farkındalık sağla… Ağaca sarıl, toprağa dokun… hisset. Dinle bak ne anlatıyor sana.
Beni dinlediğin için teşekkür ediyorum. Faydalanmasını istediğin kişilerle yazımı paylaşarak; sen de insanların hayatına dokunabilirsin.
Sağlıcakla, huzurla, anda kalın. Sevgilerimle.
