Aslında bugünkü yazıma hangi cümlelerle başlayacağımı bilemiyorum.

Çünkü duygularım o kadar karışık ki.

Bu bir nevi Oya Aydoğan'a veda, bir nevi de ona olan samimi duygularım.

Oya Aydoğan aslında anlatılmaz yaşanır.

Oya Abla ile tanışıklığımız on seneden fazla. Onunla sayısız röportajlarım var. Geçtiğimiz yıllarda sunuculuğunu yaptığı programın genel koordinatörüydüm. Yani Oya abla ile teşvik-i mesaim oldukça çok oldu.

Yıllar içinde zaman zaman kırgınlıklarımız oldu birbirimize ama Oya abla ile ne zaman göz göze gelsek "HÜSO KÜSMÜYÜZZZZ!" derdi ve bir bakış atardı, o an bütün kırılganlıklar bütün küslükler biterdi. Altın gibi bir kalbi vardı.

Programının genel koordinatörlüğünü yaptığım günlerde, programın içeriğini hazırladığım zamanlarda bilgisini, tecrübelerini ve desteğini her zaman hissetmişimdir. Onun etrafına yaptığı iyiliklerine de çok defa şahit olmuşluğum var. Hiç tanımadığı insanların zor anlarına şahit olduğu anlarda her zaman bir yardam eli uzatmıştır. Bana kızdığı zaman hep "Ne inatsın bee Hüseyin" derdi. Bugün onun o halleri ve sesi kulaklarımda çınlıyor.

Hala Oya Ablamın ölümü rüya gibi geliyor! Öldüğüne inanamıyorum! İnanmak, buna alışmak gerçekten istemiyorum.

Ona hiçbir zaman bir ünlü gibi bakmadım. Çünkü başım sıkışsa arar akıl danışırdım, ya da desteğini isterdim.

Bazen o beni arar "Hüsom bak şöyle bir şey var, senin için iyi olacağını düşünüyorum" derdi. Oya Aydoğan benim için her zaman bir anne, bazen de bir abla oldu. Resmen bir parçamı kaybetmiş gibiyim. Onu tabutun içinde gördüğüm an kendi kendime "nasıl yani şimdi bunun içinde misin!???" diye defalarca söyledim. Öldüğüne inanmak gerçekten çok zor!

Ölüm bütün canlılar için Cenab-ı Hakkın ilahi taktiridir. Ayette de belirtildiği üzere "Her canlı mutlaka bir gün ölümü de tadacaktır". Bizler inançlı insanlarız.

Her ölüm zamansızdır ya, işte Oya Ablamın da ölümü bizler için zamansız oldu. Onun gerçekten kocaman bir yüreği vardı. O koca yüreği ile herkesi sarmasını bildi.  En kızdığı insanlara bile faydalı olmaya çalışan anaç bir kadındı.

Oya Aydoğan!!! Dedim ya anlatılmaz! Yaşanır... Birlikte çektirdiğimiz fotoğrafa baktıkça inanasım gelmiyor, Vakitsiz veda etmeden gittin! Ama seni asla ama asla unutmayacağım. Hafızamda ve hatıralarımda hep canlı kalacaksın. O gülen gözlerin, tebessüm eden o güzel nurlu yüzün gözümün önünden hiç gitmeyecek.

Seni çok seviyorum Oya Ablacım! Mekanın cennet olsun! Nurlar içinde yat!

Sevgi ve hoşgörü ile kalın