2 Temmuz 1993'de Sivas Madımak Oteli'nde hayatını kaybeden ozanlarımızdan biri de Nesimi Çimen'di. Onunla ilgili kısa bilgiler vermeden önce, size bir şiirini takdim edeyim:
BARIŞ GÜVERCİNİ
Dostluklar kurulsun insanlar gülsün
Barış güvercini uçsun Dünya da
Yok olsun kötülük düşmanlık ölsün
Barış güvercini uçsun Dünya da
Dünya cennet olsun yaşasın insan
Gelin barışalım dökülmesin kan
Son bulsun savaşlar kesilsin figan
Barış güvercini uçsun Dünya da
İnsancıl insanlar barıştan yana
Ancak zalim olan kıyar insana
Barış aşkı yayılmalı cihana
Barış güvercini uçsun Dünya da
Nesimi der ki ey füze yapanlar
Acımasız zalim cana kıyanlar
Bırak ey yaşasın bütün insanlar
Barış güvercini uçsun Dünya da
Dostluklar kurulsun insanlar gülsün
Son bulsun savaşlar kimse ölmesin
Nesimi Çimen 1931'de Adana'nın Saimbeyli ilçesinin, Fatmakuylu Köyü'nde doğdu. 1941 yılında on yaşındayken ailesiyle birlikte Kayseri'nin Sarız ilçesinin İncemağara Köyü'ne yerleştiler. Asılları Akçadağ Küreciğe bağlı Harunuşağı köyündendi. O yöresinin kültüründen hiç kopmadı.
Yoksul bir ailenin çocuğu olarak büyüdü. Çocuk yaşta hayatını çalışarak kazanmak zorunda kaldı.
Nesimi Çimen, 1946 yılında evlendi. Sarız'dan göçerek, Adana'nın Kozan ilçesinin Faydalı Köyü'ne yerleşti. Çapacılıktan, kalaycılığa ve bakırcılığa kadar türlü işlerde çalıştı. Köy köy dolaştı. Bir yıl sonra tekrar Kayseri-Sarız' a döndü.
On iki yaşında cura çalmaya başlamıştı. İçerisinde vücut bulduğu Alevilerin deyişlerini öğrendi. Çevresinde, kendine özgü yorumlarıyla ilgi görmeye başladı. Başta İhsan Öztürk olmak üzere, derleyiciler aracılığıyla birikimlerini halk edebiyatı ve halk musikisi dünyamıza kazandırmaya başladı. Türküleri, deyişleri radyo arşivlerine yer aldı. Ölümüne kadar curasını elinden bırakmadı.
Nesimi Çimen, yoksul bir Kürt ailedendi. Daha çocuk yaşta hayatını çalışarak kazanmaya başladı. 1953 yılında askere gitti. 1956 da tekrar Adana Kadirli'ye döndü. 1959 da ise Maraş- Elbistan'ın Akdil Köyü'ne yerleşti. 1960 yılında tekrar Kadirli'ye döndü. 1962 yılından sonra İstanbul'a yerleşti ve bir mozaik fabrikasında işçi olarak çalışıp nafakasını kazandı.
Bir fırsatını bularak yurt dışına giden Nesime Çimen, Almanya, Fransa ve 1984'ten 1987 yılına kadar İsveç'te yaşadı. Orada oturma hakkı olmasına rağmen vatana özlemini bastıramadığı için yurduna döndü. Hep barıştan, sevgiden, hoşgörü ve özveriden yana oldu.
"Şifa İstemem" başlıklı şiiri şöyle:
Şifa istemem balından / Bırak beni bu halımdan Razıyım açan gülünden / Yeter dikenin batmasın / Gece gündüz bu hizmetin // Şefaatin kerametin / Senin olsun hoş sohbetin / Yeter huzurum gitmesin // Taşa değmesin ayağın / Lale sümbül açsın bağın / İstemem metheylediğin / Yeter arkamdan atmasın // Kolay mı gerçeğe ermek / Dost bağından güller dermek / Orda kalsın değer vermek / Yeter ucuza satmasın // Sonu yoktur bu virdimin / Dermanı yoktur derdimin / İstemem ilaç yardımın / Yeter yakamdan tutmasın // Nesimi'yem vay başıma / Kanlar karıştı yaşıma / Yağın gerekmez aşıma / Yeter zehirin katmasın
Aktif Siyasi hayat içinde de yer aldı. Ne yazık ki 1993'de Madımak olayında can veren aydın sanatçılarımız arasında Nesimi Çimen de bulunuyordu.
Nesimi Çimen, kendi eserlerinin dışında birçok usta malı deyiş ve türkülerin kaynak kişisi de olmuştu. Bu usta ozanları arasında Meluli, Ruhsati, Virani, Sitkı ve Mücrimi gibi birçok ozan vardı.
Nesimi Çimen'in bir semaisi şöyle:
SEMÂÎ
Dinle beni kulağın aç
Sev insanlığı sev gardaş
İnsan Kâbe insan mîraç
Sev insanlığı sev gardaş
İnsanlar Hakk'ın mekânı
İnanmazsan aç Kuran'ı
Sakın hor görme insanı
Sev insanlığı sev gardaş
Meleklerin secdegâhı
Orda gördüler insanı
Bırak kusuru günâhı
Sev insanlığı sev gardaş
Nesimî der her yaşında
İnsan sevdâsı başında
Kötü huylunun dışında
Sev insanlığı sev gardaş
Hakk'a yürüyüşünün 26. Yıl dönümünde saygı ile anıyorum.
