Dünkü yazımda Vakıflar haftasından söz etmiştim. Vakıflarla ilgili bir birinden güzel özlü sözler var: Vakıflar; en güzel bir sosyal hizmet tesisidir. Vakfa saygı, tarihe saygıdır. Vakıf; iman, sevgi ve manevi olgunluğun mahsulüdür. Vakıf; sevgi sembolü, insanlık dolu bir fazilet yoludur. Vakfa hizmet; halka hizmet, halka hizmet ise; hakka hizmettir. Vakıf; diriye şefkat, ölüye rahmet vesilesidir. İyiliklerin en güzeli ve en mükemmeli, sadakayı cariye olan vakıftır.
Vakıflar; varlıklarını vatan ve milletine armağan edenlerin eserleridir. Vakfa hizmet kültür ve sanata hizmettir. Vakıflar; geçmişe saygı, geleceğe teminattır. Vakıf; yorgunu dinlendiren misafirhane, yetimi barındıran yurt, yoksulu güldüren yuvadır. Vakıf; cahili öğreten okul, açı doyuran aşevi, hastayı tedavi eden hastanedir. Vakıf; mutluluğa götüren kapsamlı ve görkemli bir yoldur. Vakıf kurumu; insanın insana, hatta insanın tüm canlılara sunabileceği hizmetin tümüdür. Önceki haftalar içinde kutlanan Vakıflar haftasına ilişkin şiirler yayınlandı. Bunlardan bunlardan birinde Sait Kırkgözlü şöyle yazmış:
“Vakıf sözü ne demek, / Bunu herkes öğrensin;
/ Vakıf kuruluşların, / Ne olduğunu bilsin. //
Hayır sever bir zengin, / Ya da devlet adamı, /
Bir çeşme yaptırmışsa, / Suyu her an akmalı. //
Şehirleri süsleyen, / Camilere iyi bak; / Yeni kuşak
korursa, / Topluma yarar sağlar. // İnsanlık
hazinesidir. / Vakıf ise bir hizmet, / Bizler hizmet
edersek, / Gelişir medeniyet. // Adı her an anılır,
/ Yurda hizmet verenin, / Bir de vakıf olursa,
/ Ölmeden kalır ismin.”
Bir hizmetin sürüp gidebilmesi için, kişilerin kendi istekleriyle bağışladıkları para ve mülklere “Vakıf” deniyor. Bağışlanan mülklerin, eserlerin geleceğe sağlıklı kalabilmeleri korunmalarına bağlı... Geçmişin geleceğe taşınması ve yaşatılması vakıfların görevi arasında yer alıyor. İnsanlar arasında sosyal dayanışmanın sağlanması, yardımlaşmak, birbirine destek olmak, acı ve mutlu günleri paylaşmak, sevgi ve saygı tohumlarını atabilmek için fertler arasındaki ilişkilerin iyi olması gerekir. Vakıflar haftası nedeniyle yazılmış bir şiire daha yer verelim:
VAKIFLAR
Sayısız yaraya merhem oldunuz,
Yuvasız yavruya yuva kurdunuz,
Her hizmeti önlerine serdiniz,
İnsan abidesi yüce vakıflar.
Hastalara ilaç alıp koştunuz,
Düşkünlere siz her zaman dostsunuz.
Hem kazaya, hem kültüre koştunuz,
Hizmet abidesi yüce vakıflar.
Sarılamayan yara kalmaz sayende
Çıkar gözetmeksizin sen bu gayende,
Kimsesizi güldürdük biz sayende,
Hizmet abidesi yüce vakıflar.
Amacın hep hizmet etmek insana,
Yardımını esirgemedin bana,
Nice saygı, nice hürmet hep sana,
Hizmet abidesi yüce vakıflar.
Bu şiir Hakkı Çebi’ye aitti. Sevgili okuyucular yarınki yazımda İslam dininde vakfın önemine değineceğim.
