Gülün her çiçekten çok suya gereksinimi var. Şairler, aşkın gözyaşlarını gülün köklerine bağlamışlar. Hele yaprakları üzerine de çiğ taneleri, şebnemler düşerse, varın seyredin gülün güzelliği. Dikeni, dalı, yaprağı bile güzeldir. Tazelik, körpelik, incelik, narinlik, nazlılık, hepsi bir arada... Ahmet Muhip Dranas ne güzel anlatmış:

Yeşil pencerenden bir gül at
bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi
kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda
çiğ.
Açılan bir gülsün sen yaprak
yaprak
Ben aşkımla bahar getirdim
sana;
Tozlu yollarından geçtiğim
uzak
İklimden şarkılar getirdim
sana.
Şeffaf damlalarla titreyen, ağır
Koncanın altında bükülmüş
her sak.
Seninçin dallardan süzülen ıtır,
Seninçin karanfil, yasemin
zambak...
Bir kuş sesi gelir
dudaklarından;
Gözlerin, gönlümde açan
nergisler.
Düşen öpüşlerdir
dudaklarından
Mor akasyalarda ürperen
seher.
Pencerenden bir gül attığın
zaman
Işıkla dolacak kalbimin içi.
Geçiyorum mevsim gibi
kapından
Gözlerimde bulut, saçlarımda
çiğ.
Türk kültür hayatına gül güzellikler ve zenginlik getirmiş. Bu güzelliklerden yararlanmasını bilen halkımız, gül ile ilgili onlarca atasözü ve deyim üretmiş. İşte bir kaçı şöyle:
Gülü seven dikenine katlanır.
Gül çengelsiz yar engelsiz
olmaz.
Gülüne bak, goncasını al.
Gül güdük kokusu güzel, servi
büyük yapısı güzel.
Gül dikenli ağaçta biter.
Gül gibi geçinmek.
Güldükçe yüzünden güller
açılmak.
Güllük gülistanlık.
Gülün kadrini bülbül bilir.
Gülü yâd ettikçe bülbülün
feryadı artar.
Sevgili güldükçe güller açar yüzlerinde. Ve o güllerin üzerine gül koklanmaz. Ufak tefek kusurlar hoş görülmelidir, çünkü gül dikensiz olmaz. Gelinlik kızlar ve evlenme çağına gelmiş delikanlılar güllü çorap giyerler. Evlenme çağına geldiklerinin işaretidir. Gül şeklinde örülen oyalara ise gül oya denir. Gül manilerimizde de vücut bulmakta:
Altın yüzük var benim
Parmağıma dar benim
Senirkent’in içinde
Elâ gözlü yâr benim
Ay doğar sini gibi
Sallanır selvi gibi
Ben yarimi tanırım
Isparta gülü gibi
Güle serdim güle serdim,
Gül mendili güle serdim,
Gül topladım gül yanaktan,
Al gülü gülşene serdim...
“Gül yolladım gül yolladım,
Gülü gülüme yolladım,
Bülbül güle dem dökerken,
Ben gülüme gül yolladım.”

Yarınki yazımda sizlere acıklı bir öykü anlattıktan sonra yine sözü güle getireceğim.